Veel psychische ballast en problematiek is verbonden met gevoelens van schuld en spijt, met de aangeleerde gewoonte om terug te kijken en je rot te voelen over dingen die zijn misgegaan. En welk leven je ook pakt, er gaat zo veel mis.
Het is van groot belang dat je jezelf bewust en onbewust aanleert om te sturen in je cognitieve en emotionele focus. Alles waar je aandacht aan besteedt, neemt toe. Aandacht is als zonneschijn voor een plant.
Het is nuttig om zo nu en dan terug te kijken en te reflecteren. Wat ging er goed? Wat kan er beter? Maar het is absoluut onverstandig om je oude pijn, je fouten en mislukkingen herhaaldelijk te herkauwen. Tenzij je het wilt ontrafelen, hoe je dat precies gedaan hebt, zodat je het nog een keer kan doen...
Van groot belang is dat je automatisch leert om je focus op het hier en nu en de toekomst te hebben, te leren van je fouten, maar je energie te steken in het ontwikkelen van nieuwe manieren en mogelijkheden die wél werken. Zo zijn je fouten niet voor niets geweest, maar hebben ze je geholpen nu een betere weg te gaan. Je kunt opnieuw beginnen.
Dat lijkt heel eenvoudig, maar in de praktijk blijkt dat het vasthouden aan het verleden, spijt, schuld en het herkauwen van gebeurtenissen een hardnekkige gewoonte kan zijn.
Soms ligt de oorzaak van deze gewoonte in oude onverwerkte pijn. Daar moet je dan iets mee, want pijn trekt je aandacht. Dus als je je oude pijn niet goed verwerkt, zul je regelmatig met je aandacht bij die pijn en die herinneringen zijn, en zul je vaak vanuit die emoties reageren.
Je bent dan als een automobilist die te veel in zijn achteruitkijkspiegel kijkt. Dat belemmert je rijden, je genieten en daar komen ongelukken van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten