vrijdag 28 oktober 2011

Droom is levensecht voor ons brein

Voor alle hypnotherapeuten en mensen met kennis van hypnose en trance is het niets nieuws. Is het eerder verbazingwekkend dat onderstaande artikelen nog als 'nieuws' gebracht worden. Maar toch... omdat veel mensen dat kennelijk nog niet weten, plaats ik dit korte artikel toch maar op mijn blog. Wellicht op een later moment - als ik wat meer tijd heb - zal ik een artikel schrijven over de implicaties van de onderstaande conclusie en waardoor hypnose nu juist als geen ander hulpmiddel van toepassing, of eigenlijk zelfs noodzakelijk is, bij echte veranderingen, persoonlijke groei en psychotherapie.

Wanneer we in onze droom bewegen dan gebeurt in ons brein bijna hetzelfde als wanneer we echt bewegen, zo blijkt.

De onderzoekers verzamelden mensen die getraind waren om hun dromen tot op zekere hoogte te controleren. Dat wil zeggen dat deze mensen zich tijdens hun dromen bewust konden worden van het feit dat ze droomden en dan de droom konden beïnvloeden.

Dromen
De proefpersonen kregen de opdracht om te dromen dat ze iets in hun linkerhand klemden. De proefpersonen werden in een hersenscanner gelegd en vielen in slaap. Zodra ze droomden, moesten ze dat aan de onderzoekers laten weten door hun ogen tweemaal van links naar rechts te bewegen. De onderzoekers checkten daarop of de proefpersonen zich echt in de REM-slaap bevonden en begonnen daarna een scan van de hersenen te maken.


Motorische cortex
Twee van de vijf proefpersonen konden ondanks het lawaai van de scanner daadwerkelijk dromen en hun dromen beheersen. Maar deze twee proefpersonen leverden wel dezelfde conclusies op. Het deel van de motorische cortex dat bewegingen van de linkerhand regelde, lichtte in beide proefpersonen op. En niet één keer: maar twee keer in twee verschillende dromen. Het brein vertoont dezelfde activiteit als wanneer we echt iets in onze hand klemmen.


Geen film

Volgens onderzoeker Martin Dresler bewijst dat dat een droom geen film is die zich voor onze ogen afspeelt, maar dat ons hele lichaam erbij betrokken is. Opvallend genoeg was de motorische cortex wel actief, maar het deel van de hersenen dat moet beslissen om een arm of hand echt te bewegen niet. “Ze (de proefpersonen, red.) moeten geweten hebben dat ze niet echt bewogen,” meent expert Allen Braun.

donderdag 27 oktober 2011

Gebruik Geen (Soft)-Drugs

In de dagelijkse therapeutische praktijk kom ik het vaak tegen: geleidelijke veranderingen in de persoonlijkheid en een toename van psychische klachten als gevolg van, of mede beïnvloed door, blowen en andere middelen. Tal van onderzoeken tonen de schadelijke werking van softdrugs aan op lichaam en geest. Hieronder een kort berichtje wat ik vandaag tegenkwam:

Marihuana zorgt ervoor dat delen van het brein net als bij schizofrenie niet meer goed met elkaar samen kunnen werken.

Marihuana tast het geheugen en de cognitie van gebruikers aan. Wetenschappers hebben nu ontdekt hoe dat komt. De samenwerking tussen verschillende delen van het brein loopt niet meer zo gesmeerd.

Stofje
Dat concluderen onderzoekers na experimenten met ratten. Ze dienden de dieren een stofje toe dat het effect van marihuana nabootst. De wetenschappers ontdekten dat dit stofje de individuele delen van de hersenen niet zo heel veel deed. Maar de samenwerking tussen verschillende delen liep wel schade op. Zo werkten de hippocampus (betrokken bij het geheugen) en prefrontale cortex (betrokken bij het nemen van beslissingen) normaal gesproken nauw samen. Maar wanneer ratten marihuana kregen, werd die samenwerking verstoord. Hierdoor konden de ratten bijvoorbeeld geen goede beslissingen meer maken wanneer ze in een doolhof werden gezet.


Het onderzoek is in lijn met eerdere onderzoeken, waaruit al bleek dat gezonde mensen die marihuana gebruiken, symptomen gaan vertonen die doen denken aan schizofrenie. Ook blijken mensen met schizofrenie vaker marihuana te gebruiken. “Deze conclusies zijn belangrijk voor ons begrip van psychiatrische aandoeningen die mogelijk ontstaan doordat de hersenen buiten de maat lopen en deze (aandoeningen, red.) kunnen mogelijk behandeld worden door de hersenactiviteit weer in het gareel te brengen,” vertelt onderzoeker Matt Jones. Zijn studie verschijnt binnenkort in het blad Journal of Neuroscience.

Schizofrenie
Een verstoorde samenwerking tussen de hippocampus en de prefrontale cortex komt de onderzoekers ongetwijfeld bekend voor. Deze storing wordt namelijk ook in verband gebracht met schizofrenie.

dinsdag 11 oktober 2011

Narcisme in een liefdesrelatie

In 1990 leidde onderzoek door prof. David Buss van de universiteit van Texas tot nieuwe inzichten over wat bijdraagt tot stabiliteit in relaties. Hij deed onderzoek bij mannen en vrouwen uit 37 verschillende culturen. Hieruit bleek dat bij zowel mannen als vrouwen de volgende vier karakterkenmerken bovenaan staan, als het gaat om verwachtingen in relaties:
(1) Liefde geven;
(2) Betrouwbaarheid;
(3) Emotionele stabiliteit/volwassenheid;
(4) Aangenaam karakter.
Wat zegt dit resultaat over de keuze om een relatie aan gaan met een man of vrouw met een narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPS)? Die lijken in eerste instantie aan de vier karakterkenmerken te voldoen, maar vroeg of laat geldt: schijn bedriegt.
Op de eerste plaats zijn bijna alle personen met een NPS niet in staat om echte liefde te geven. De reden daarvan is zwak zelfbeeld, tekort aan echte gevoelens & empathie en opgeblazen ego, waardoor geen ruimte is voor aandacht en zorg (of liefde) voor een partner.
Ten tweede, partners met een NPS blijken onbetrouwbaar. Ze nemen geen echte verantwoordelijkheid, zijn manipulerend, gewetenloos, hebben behoefte aan vreemdgaan om hun ego te strelen, zijn niet empathisch en zijn onvolwassen in een langdurige relatie. Zeker als er kinderen komen of zijn, stellen zij alleen het eigen belang op de eerste plaats.
Dat narcisme onvolwassenheid betekent, heeft weinig toelichting nodig.
De charme, imponerende welbespraaktheid, geveinsde vriendelijkheid en het toneelspel zijn ongekend bij narcisten. Het duurt soms jaren om dit in te zien. Alhoewel als de narcist echt onder druk staat, zijn de woede en het demoniseren van anderen een indicatie dat onderliggend 
(het ware) karakter helemaal niet zo aangenaam is. Nee, er is duidelijk sprake van veel innerlijke frustraties, sadisme, angst en depressie. Mensen met een partner met NPS kennen de uitbarstingen van de narcist, die veel verraden over het onderliggende karakter (valse zelf en het angstige kind).
De meeste mannen en vrouwen zullen waarschijnlijk de belangrijkheid van deze vier karakterkenmerken beamen en daarom weer ‘helder’ krijgen hoe het kan dat de relatie met de narcistische partner mislukt is, als op vier essentiële kenmerken bij partners onvoldoende aan wordt voldaan. Vanaf het begin was de relatie uiteindelijk gedoemd tot mislukken.
Dit korte artikel brengt me op het idee één van de mooiste films die ik dit jaar gezien heb aan te bevelen: ‘Les Amour Imaginair’ van de Canadese regisseur Xavier Dolan. Met zijn eerste film ‘J’ai Tué Ma mere’’
(‘Ik vermoordde mijn moeder’) won hij al
drie belangrijke prijzen op het filmfestival in Cannes 2009. Leuk om te weten is dat hij
toen 20 jaar oud was en de film, evenals zijn tweede film, uit eigen middelen financieerde.
In deze tweede film ‘Les Amour Imaginaires’ ('Heartbeats' in het Engels), staat het onderwerp ‘narcistische relaties’ centraal. Hij won met deze film de prestitieuze filmprijs voor ‘aidacious, courageous and cutting-edge cinema’ op het filmfestival in Sydney dit jaar.
Hij speelt zelf, evenals in zijn eerste film, één van de hoofdrollen. De film gaat over narcistische liefdesrelaties. Een veel voorkomend, diepgaand, eigentijds, ingrijpend probleem.
De film spreekt voor zichzelf. De oppervlakkigheid van de personages en de constante investering in het zelfbeeld wordt prachtig, stijlvol, ‘narcistisch’ in beeld gebracht. Je merkt in deze film dat er over elk shot is nagedacht. Beeld en inhoud versterken elkaar. Een voorbeeld van hoe een beperkt budget in combinatie met een goede filmmaker, visie en inhoud resulteert in een prachtige productie. Als je stilstaat bij het feit dat Xavier Dolan tekent voor de regie, het idee, het script, de financiering en de hoofdrol en je realiseert je dat hij bij deze geweldige film pas 21 jaar oud is, dan realiseer je je wellicht dat hier een geniaal filmmaker bezig is.