maandag 28 januari 2013

Ik-Sterkte in therapie



De meeste mensen die in therapie komen, willen bepaalde klachten aanpakken. Of het nu gaat om paniekaanvallen, traumaverwerking, burnoutklachten of bijvoorbeeld fobieën..., de enige persoon die de klus kan klaren dat ben jezelf.

We hebben in therapie dus altijd (minimaal) twee componenten: Jij en je klacht. Als je helemaal in je klacht zit, dan kun je niets. Dan bèn je... bijvoorbeeld bang. Dan voel je je zo klein en machteloos dat je niets kunt. Het gaat er dus om dat je in therapie leert zelf iets met je klacht te doen.

Je leert in jezelf iets te doen wat helpend is, zodat je een veranderingsproces, een verwerkingsproces of een genezingsproces op gang kan brengen. 

Belangrijk daarbij is dan niet alleen de aard van je klacht en waardoor deze klacht ontstaan is. (Vaak is immers de klacht alleen een symptoom van iets achterliggends dat niet lekker zit of niet goed functioneert). Evenzo belangrijk is de conditie van je ‘Ik’.

Jíj bent immers degene die bijvoorbeeld onbewust een automatisme gaat veranderen of een emotie gaat verwerken. Jij bent degene die gaat leren op een nieuwe manier op bepaalde gevoelens te reageren zodat ze veranderen. En dat allemaal op het niveau van het automatisme en het onbewuste, want alleen aan praten en begrijpen heb je niet zoveel.

De eerste stap is daarom vaak om je ‘Ik’ zo sterk mogelijk te maken, zodat je op een goede manier de klus kan klaren. Ik loop in therapie als het ware het hele stuk met je mee, maar je zult zelf ook innerlijk werk moeten verzetten.

Die ‘Ik-sterkte’ is heel belangrijk en wordt tevens vaak onderschat. Als je je goed voelt, met uitzondering van je klacht, dan is het veel makkelijker om je klacht aan te pakken. Dan gebruik je al je bewuste en onbewuste mogelijkheden om ook dat ene punt waar je tegenaan loopt te veranderen.

Er is een oude wijsheid die zegt: “Je moet het dak repareren als het droog is”. Als je psychisch in een slechte conditie bent en je komt binnen met veel klachten, dan heb je op dat moment eenvoudigweg niet de energie en mogelijkheden om je klacht aan te pakken.

Daarom is het verstandig dat je in het algemeen eerst werkt aan ‘je goed voelen’, zodat je ‘de klus kunt klaren’. Dat lijkt logisch, maar veel te vaak hoor ik dat mensen - al dan niet in therapie - bezig zijn met het ronddwalen in oude pijn. Dat put je uit, en zo wordt het een veel moeizamer proces om je klacht aan te pakken. Bovendien kom je vaak van het een in het ander en zie je door de bomen het bos niet meer.

Ik had laatst een mevrouw in therapie - heel kort, want ze stopte er al snel mee - die vurig de overtuiging had: ‘huilen is helen’. Ze was behoorlijk uitgeput, maar wist wat ze wilde: naar de pijn, in de pijn en zo veel mogelijk het trauma herbeleven. Zo was ze namelijk al een tijd bezig geweest in andere zelfhulp- en wazige therapievormen en... dat vond ze goed. Ze realiseerde zich niet en wilde niet geloven dat ze dáárdoor zo uitgeput was geraakt dat ze haar klacht maar niet kon aanpakken. Daar wil ik als therapeut niet in meegaan, dat is meer masochisme dan therapie. 

Therapie gaat over opbouwen, grip krijgen, in je kracht komen en dan iets aanpakken zodat je meer van je leven kunt gaan genieten en je meer tot je recht komt. Zodat je meer wordt wie je diep van binnen bent.

Te snel, te veel en te diep... heeft tot gevolg dat je als cliënt te veel gaat schommelen. Je bent dan bijvoorbeeld bezig om emoties naar boven te halen die je eerder hebt verdrongen om in balans te blijven. Het gevolg daarvan is dat je nu uit balans raakt en daardoor ga je automatisch al je energie gebruiken om het weer te verdringen. Kortom, dat is een proces van drie stappen vooruit en weer drie achteruit. Ook je omgeving kan ‘meegenieten’ van dat proces...

In hypno-psychotherapie ben ik voorstander van rustige stappen, in een tempo dat je het gemakkelijk aan kunt, zo licht mogelijk, in het hier en nu, zo effectief mogelijk gericht op het blijvend aanpakken van je klacht en een proces waarbij je ‘Ik-sterkte’ vanaf het begin toeneemt. Het resultaat is dat je therapie doet, belangrijke zaken aanpakt en verandert, terwijl je je steeds beter gaat voelen.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten