Focus op wat je wilt...

Het lijkt heel simpel, maar het is voor veel mensen erg moeilijk om hun focus te richten op wat ze willen bereiken.

Soms zijn mensen een leven lang getraind om te kijken naar ‘wat er mis kan gaan’ of naar ‘wat ze niet willen’, of ‘wat niet goed gaat’, of ‘wat anderen beter kunnen’ etcetera.

Bij ieder nieuw idee, bij iedere mogelijk interessante kans komt dan direct dat automatisme opzetten en dat blokkeert iedere creativiteit, iedere durf, iedere kans om iets nieuws op te bouwen.

Het gevolg is dat mensen vaak krampachtig vasthouden aan wat ze hebben. Ze steken alle energie in ‘het niet verliezen’, maar laten hun mogelijkheden daarmee ongebruikt. Ze durven niet los te laten om daarna de kracht te ervaren van de ruimte om iets nieuws te laten ontstaan. Josh Groban zingt zoals Josh Groban alleen kan zingen:

Let me fall

Let me climb

There’s a moment when fear

and dreams must collide

In therapie en coaching leren mensen hun onbewuste mogelijkheden en sluimerend potentieel te benutten. Daarom is therapie waarin je aan deze zaken werkt, wellicht de beste investering in jezelf die je kunt doen. Je leert mogelijkheden te ontwikkelen om te sturen en iets te bereiken.

Ik vergelijk het vaak met het rijden over een weg door de bergen. Als je als chauffeur voortdurend in het ravijn gaat kijken en gaat bedenken hoe diep het wel niet is als je daarin rijdt... dan gaat mis. Of je verlamt van angst of je stuurt onbewust die richting op. 

In therapie leer je een ‘goed chauffeur’ te worden. Vertrouwend en gebruikmakend van je eigen mogelijkheden en rustig sturend - soms over een kronkelend pad, soms als rijdend door de mist - stap voor stap naar je doel.

Kinderen worden asocialer door tv kijken

Nieuw wetenschappelijk onderzoek uit Nieuw-Zeeland toont aan dat kinderen die veel tv kijken een grotere kans hebben om later als volwassene asociaal of crimineel gedrag te vertonen.

De wetenschappers volgden 1000 kinderen die in 1972 of 1973 geboren waren. In het onderzoek bleek dat het verband tussen tv kijken en asociaal of crimineel gedrag heel sterk was.

Voor elk uur dat kinderen extra voor de tv doorbrengen, zo concluderen de onderzoekers, neemt de kans op crimineel gedrag bij de jongvolwassene met maar liefst dertig procent toe.

Daarnaast was het opvallend dat kinderen die veel tv keken veel vaker last hadden van negatieve emoties.

Het verband tussen tv kijken en asociaal gedrag bleek niet te verklaren aan de hand van de sociaal-economische achtergrond van het gezin. Ook was het in het onderzoek niet zo dat asociale kinderen meer tv kijken. 

De conclusie, die eerder door andere onderzoekers is bevestigd, luidt: als kinderen meer tv kijken, stijgt de kans aanzienlijk dat ze meer asociaal gedrag vertonen.

Op vakantie gaan is gezond

Nieuw onderzoek toont aan dat op vakantie gaan zeer gezond is en een langdurig positief effect heeft.

In een onderzoek werden koppels met een druk leven op vakantie gestuurd, gingen koppels vrijwilligerswerk doen en bleven koppels vrij van werk een tijdje thuis.

Opvallend was dat de vakantie in het algemeen voor een beter humeur en meer energie zorgde. Daarnaast hadden de vakantiegangers een meer ontspannen gevoel en waren ze meer bezig met doelen in hun leven.

De thuisblijvers hadden deze gevoelens niet, maar kregen juist meer last van negatieve stemmingen.

De fysieke veranderingen na een vakantie waren ook opmerkelijk: de bloeddruk van vakantiegangers bleek gemiddeld 6% te zijn gedaald en hun slaapkwaliteit 17% te zijn verbeterd. Ook de weerstand tegen stress verbeterde met 29%.

De thuisblijvers verging het minder positief: hun bloeddruk steeg met 2%, hun slaapkwaliteit ging met 14% achteruit en maar liefst 71% kon moeilijk weerstand bieden tegen stress.

Kortom... regelmatig op vakantie gaan is een belangrijke investering in jezelf.

Valentijnsdag...

Kinderen meer water laten drinken...

Veel mensen weten inmiddels dat veel suiker slecht is. Al eerder schreef ik dat een gemiddeld blikje frisdrank 9 suikerklontjes bevat! En supermarktsappen of kinderdrankjes zijn al even erg, zie hier)

In de VS is de bewustwording van de negatieve gevolgen van suiker bij kinderen op gang aan het komen. Statistieken wijzen uit dat door het overmatig suikergebruik de meeste kinderen niet ouder zullen worden dan de leeftijd van hun ouders.

Een Amerikaanse moeder, Rose Cameron, kreeg een paar jaar geleden een goed idee: haar zonen kozen een mooie fles, kozen een naam, een logo... en zo ontstond het merk WAT-AAH!   

De meeste gezonde drank voor kinderen om dagelijks veel te drinken: water. 

Rose Cameron begon de flessen te verkopen vanuit haar kofferbak en ze ging van deur tot deur. Inmiddels heeft ze haar eigen WAT-AAH! bedrijf opgezet en heeft ze al dertig medewerkers in dienst en levert ze aan meer dan 10.000 winkels in de VS.

Paroxetine (Seroxat) en Geweld

Het Pieter Baan Centrum concludeert na een observatie van zeven weken dat Alassam S., de dader van de tweevoudige moord in Baflo (Groningen) op 13 april 2011, volledig toerekeningsvatbaar was.

Volgens het PBC is er geen sprake van een psychische of psychiatrische stoornis, maar speelt het antidepressivum Paroxetine (Seroxat) een belangrijke rol.

Deskundigen waarschuwen al langer voor Paroxetine. Hoogleraar farmacotherapie Anton Loonen stelde dat Paroxetine vaker dan vergelijkbare medicijnen in verband wordt gebracht met gedragsproblemen. De invloed van Paroxetine wordt in de rechtszaak op 50% ingeschat.

Over de relatie tussen selective serotonin reuptake inhibitors (ssri’s) - de groep antidepressiva waar Paroxetine (Seroxat) toe behoort - en agressie is al sinds jaren onderwerp van discussie en steeds meer deskundigen waarschuwen voor deze groep antidepressiva.

De farmacie ontkent logischerwijs ieder verband en huisartsen schrijven ssri’s met een veel te groot gemak voor. Mensen die gemakkelijk in therapie geholpen zouden kunnen worden, worden al vrij snel gedrogeerd met ssri’s als paroxetine, citalopram, fluoxetine, fluvoxamine en setraline.

Er is zelfs een website geopend met meer dan duizend verhalen van geweldsincidenten die voortkomen uit het gebruik van antidepressiva. 

Hoogleraar Joel Kauffman zette vorig jaar alle voor- en nadelen van ssri’s op een rijtje in het Journal of American Physicians and Surgeons. Hij concludeerde dat zo’n 30% van de patiënten meer voor- dan nadelen heeft van de ssri’s. Dat betekent dat in 70% van de gevallen de nadelen groter zijn dan het voordeel.

Een voor gewelddadig gedrag relevante veel voorkomende bijwerking is akathisie, extreme agitatie en rusteloosheid. Maar ook suïcidaal gedrag en ernstige geboorteafwijkingen komen voor. Verder zijn er tal van veelvoorkomende bijwerkingen zoals slapeloosheid, depressie, erectiestoornissen, concentratie- en geheugenproblemen en hoge bloeddruk. 

De Nederlandse toxicoloog dr. Sloot concludeert dat de schade van Paroxetine (Seroxat) voor de ongeboren vrucht groot is. De werking is sterker dan cocaïne.

De Britse farmaceut GlaxoSmithKline, de maker van Paroxetine, is door een Amerikaanse rechtbank schuldig bevonden aan de gaten in het hart van de doodgeboren Lyam Kilker in 2005. GSK moet een schadevergoeding van 2,5 miljoen dollar betalen. Er wachten nog meer dan zeshonderd rechtszaken tegen GSK.

Kortom, en dat geldt voor alle zaken in de medische wereld waar tal van belangen spelen, gebruik zelf je verstand als je naar de huisarts gaat en laat je niet te snel drogeren.

Slapen (2): Slapen kun je leren

Onderzoek toont aan dat 40% van de mensen last heeft van slaapklachten en zo’n 25% van de mensen heeft een slaapstoornis.

De problemen met de slaap kunnen te maken hebben met het inslapen, het doorslapen, de duur van de slaap, de kwaliteit van de slaap. Daarnaast kunnen er verstorende processen tijdens de slaap plaatsvinden als het ‘restless legs-syndroom’, slaapwandelen, tandenknarsen, nachtmerries en praten in de slaap.

Het slecht slapen heeft een negatief effect op tal van psychische klachten en het welzijn in het algemeen. 

Het valt me altijd op dat een deel van de slaapproblemen gemakkelijk te verhelpen is. Slapen is een volledig onbewust proces, en in hypnotherapie kun je leren om daarin te sturen.

We ervaren alles rondom slapen als ‘eenrichtingsverkeer’. We gaan liggen, sluiten onze ogen en ‘hopen’ dat de slaap gaat komen. Maar je kunt ook leren om actief te sturen richting de slaap.

En je kunt ook leren om in je slaap actief te sturen naar dieper slapen of langer doorslapen. Soms is je slaapprobleem een gewoonte geworden, en is het een kwestie van leren te sturen in je slaap en die gewoonte te doorbreken.

Er zijn ook mensen bij wie het aanpakken van het slaapprobleem wat meer therapeutisch werk vereist. Als er bijvoorbeeld onverwerkte emoties opspelen die een negatief effect hebben op de slaap.

Het is onverstandig om lang met slaapproblemen rond te blijven lopen. Veel mensen met slaapproblemen kunnen redelijk eenvoudig geholpen worden.

Eisen, Aanpassingen en Wie ben ik?

“Ik ben mezelf wat kwijtgeraakt... Ik weet eigenlijk helemaal niet meer wat ík leuk vindt...”, hoorde ik een mevrouw vertellen toen ze bij mij in therapie was.

Ze was opgegroeid in een affectief arm gezin, waarin hard werken, goed je best doen op school, beleefd zijn naar de buren en goed in de kleren zitten de belangrijke aandachtspunten waren.

En ze werd daar heel goed in. Ze had met niemand ruzie, was altijd vriendelijk en beleefd, hield het huis goed schoon en iedereen kwam bij haar om raad en daad. Maar ondertussen voelde ze zich steeds meer leeg en uitgeput.

Ze werd kribbig en vervelend naar haar omgeving, maar compenseerde dat gedrag weer met zich nog meer in te zetten voor alles en iedereen. 

Ik maakte de vergelijking van zo’n circus-act, met tientallen bordjes die op zo’n stokje staan te draaien... En zij maar heen en weer rennen om alle bordjes aan het draaien te houden.

Als je aandacht voortdurend automatisch gericht is op je omgeving, op de wensen en eisen van anderen, of op wat jij dénkt dat anderen wensen... dan is er als het ware niemand bij jou thuis om écht contact te maken, om te voelen, om te kiezen, om te ontdekken, om te genieten, om bevrediging te ervaren.

Je handelt, je praat, je doet en je zorgt, maar je bent er niet écht. Je verliest langzaam jezelf.

Ik vind het altijd een positief en mooi proces om iemand weer geleidelijk te laten voelen: “Dat ben ik...!”. Alsof iemand geleidelijk ontdooit en langzaam weer opbloeit. De eerste signalen die iemand dan vaak krijgt, komen uit de omgeving. Het wordt opgemerkt als iemand er meer ontspannen uitziet en meer echte uitstraling krijgt, spelenderwijs meer contact gaat maken en meer humor krijgt.

En dan komen de signalen van binnenuit... Je gaat meer voelen, ervaren, genieten van dingen. Interesses komen terug, of worden ontdekt, en oude onzekerheden verdwijnen soms gemakkelijk omdat je steeds beter voelt wie je bent en wat je hebt om op terug te vallen.

Therapie (of coaching) is vaak een proces van meer worden wie je in essentie bent. En steeds beter gaan functioneren naarmate je ouder wordt. Steeds meer gaan genieten van de dingen die écht van belang zijn.

Excuses...

Hier een mooie opname van Jim Rohn over 'excuses'.

Zijn simpele heldere benadering is tijdloos.

Deze opname is uit 1981.

Superhelden hebben een positieve invloed

Nieuw wetenschappelijk onderzoek wijst erop dat virtuele superhelden een positieve invloed kunnen hebben. Eigenschappen als hulpvaardigheid en een pro-actieve houding kunnen hierdoor gestimuleerd worden.

In het onderzoek werden allerlei experimenten gedaan waarbij de proefpersonen na het spelen van een computerspel waarbij ze de kracht hadden van Superman in de gelegenheid werden gesteld om te hulp te schieten, bijvoorbeeld omdat een bak met pennen van de onderzoekers omviel. Opmerkelijk was dat de personen die in het spel de hulpvaardigheid en krachten van Superman bezaten, na afloop aanzienlijk hulpvaardiger waren en sneller te hulp kwamen.

De conclusie van het onderzoek is niet zo verwonderlijk, maar toont opnieuw de invloed aan van visuele beelden en computerspellen. 

Om namelijk goed in een film of in een computerspel te zitten moet je mee kunnen voelen met de held. Datgene wat de held meemaakt en de emoties die dat oproept kunnen een therapeutisch effect hebben. Je kunt op deze wijze als het ware oefenen met bepaalde emoties en reacties. 

Iedere emotie die we namelijk zien op het scherm, vooral bij degene met wie we ons kunnen identificeren, zal (in een onbewust proces) innerlijk begrepen en meegevoeld moeten worden om betrokken te raken in het verhaal. De avonturen van de held kunnen zo een emotioneel proces bij de kijker of speler uitlokken. Hier zou in therapeutisch en pedagogisch opzicht wellicht, in films en games, nog veel meer gebruik van gemaakt kunnen worden. 

Onderzoek naar langdurig antidepressiva gebruik

Momenteel wordt aan de universiteit van Groningen een onderzoek gedaan naar langdurig antidepressiva gebruik. Het accent bij het onderzoek ligt vooral bij de vraag: “Afbouwen of doorgaan?”

In 2011 werden er in Nederland 259 miljoen (!) dagdoseringen antidepressiva verstrekt. De jaarlijkse kosten hiervan bedragen 121 miljoen euro. Uit onderzoek blijkt dat ongeveer de helft van deze pillen wel opgehaald worden bij de apotheek, maar nooit gebruikt. 

Daarbij toont eerder onderzoek aan dat 70% van de mensen die antidepressiva gebruiken, ze niet op de juiste wijze gebruiken. 

Eerder onderzoek heeft uitgewezen dat veruit de meeste mensen na een periode van gebruik hun antidepressiva kunnen afbouwen mits er in de tussentijd in therapie voldoende is gewerkt aan de achterliggende problematiek of de omgang met bepaalde gevoelens.

Het grote probleem van antidepressiva is dat het alleen tijdelijk een symptoom onderdrukt, maar daarvoor betaal je een prijs in de vorm van vervlakking, minder genieten en tal van lichte tot ernstige bijwerkingen, als agressieproblematiek, potentieklachten, maag-darmklachten, hoofdpijn, bloedingen. Omdat we het hier hebben over relatief jonge middelen groeit de lijst met bijwerkingen en gevolgen van langdurig gebruik nog steeds.

Bovendien, ook al is het symptoom tijdelijk onderdrukt, de achterliggende klacht zal zich ook op andere wijze in je leven manifesteren.

In therapie ben ik niet tegen antidepressiva, maar wel terughoudend. Als het nodig is, en uitputting tegengaat, kan het tijdelijk een steuntje in de rug zijn. Maar alleen in combinatie met therapie en tijdelijk.