woensdag 6 februari 2013

Eisen, Aanpassingen en Wie ben ik?



“Ik ben mezelf wat kwijtgeraakt... Ik weet eigenlijk helemaal niet meer wat ík leuk vindt...”, hoorde ik een mevrouw vertellen toen ze bij mij in therapie was.

Ze was opgegroeid in een affectief arm gezin, waarin hard werken, goed je best doen op school, beleefd zijn naar de buren en goed in de kleren zitten de belangrijke aandachtspunten waren.

En ze werd daar heel goed in. Ze had met niemand ruzie, was altijd vriendelijk en beleefd, hield het huis goed schoon en iedereen kwam bij haar om raad en daad. Maar ondertussen voelde ze zich steeds meer leeg en uitgeput.

Ze werd kribbig en vervelend naar haar omgeving, maar compenseerde dat gedrag weer met zich nog meer in te zetten voor alles en iedereen. 

Ik maakte de vergelijking van zo’n circus-act, met tientallen bordjes die op zo’n stokje staan te draaien... En zij maar heen en weer rennen om alle bordjes aan het draaien te houden.

Als je aandacht voortdurend automatisch gericht is op je omgeving, op de wensen en eisen van anderen, of op wat jij dénkt dat anderen wensen... dan is er als het ware niemand bij jou thuis om écht contact te maken, om te voelen, om te kiezen, om te ontdekken, om te genieten, om bevrediging te ervaren.

Je handelt, je praat, je doet en je zorgt, maar je bent er niet écht. Je verliest langzaam jezelf.

Ik vind het altijd een positief en mooi proces om iemand weer geleidelijk te laten voelen: “Dat ben ik...!”. Alsof iemand geleidelijk ontdooit en langzaam weer opbloeit. De eerste signalen die iemand dan vaak krijgt, komen uit de omgeving. Het wordt opgemerkt als iemand er meer ontspannen uitziet en meer echte uitstraling krijgt, spelenderwijs meer contact gaat maken en meer humor krijgt.

En dan komen de signalen van binnenuit... Je gaat meer voelen, ervaren, genieten van dingen. Interesses komen terug, of worden ontdekt, en oude onzekerheden verdwijnen soms gemakkelijk omdat je steeds beter voelt wie je bent en wat je hebt om op terug te vallen.

Therapie (of coaching) is vaak een proces van meer worden wie je in essentie bent. En steeds beter gaan functioneren naarmate je ouder wordt. Steeds meer gaan genieten van de dingen die écht van belang zijn.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten