Ik lees zelden boeken over de tweede wereldoorlog, maar ik zag bij toeval dit boek met de intrigerende titel: ‘HhhH’ en... ik heb het gelezen en vond het een prachtig en uniek boek.
De Franse schrijver Laurent Binet (1972) hoorde als jongetje van zijn vader over de moord op Reinhard Heydrich, een van de gevaarlijkste en invloedrijkste nazi’s van het Duitse rijk. Hij was vanaf het begin gefascineerd door het verhaal, en die fascinatie nam alleen maar toe toen hij zich in deze geschiedenis ging verdiepen. Hij schreef er zijn debuutroman over met de titel ‘Himmlers hersens heten Heydrich’.
Het is een bijzonder boek, want Binet beschouwt geromantiseerde scènes en dialogen van waargebeurde feiten als moreel onjuist en bezoedelend voor de geschiedenis. Hij stelt in zijn roman dan ook veelvuldig de vraag: “Hoe benader je de werkelijkheid?” en daarmee word je - te midden van een spannend verhaal en feitelijke geschiedenis - als lezer betrokken bij zijn persoonlijk schrijfproces en zijn overdenkingen met betrekking tot de literatuur.
De combinatie van deze persoonlijke overdenkingen, de worsteling met de geschiedenis en de literatuur enerzijds en het spannende, gitzwarte verhaal van Heydrich anderzijds maken het boek tot een aparte, indringende leeservaring. Hoewel het boek weinig geromantiseerde beelden, verzonnen dialogen en andere fictie bevat, word je als lezer door zijn persoonlijke benadering en fascinatie bovenop de geschiedenis gedrukt.
Mijns inziens, een aanrader! en zeer terecht dat hij voor dit boek in 2010 de Prix Goncourt du Premier Roman ontving en genomineerd werd voor de Europese Literatuurprijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten