Slanker door... chocolade!

Nieuw onderzoek wijst erop dat mensen die regelmatig chocolade eten slanker zijn dan mensen die dat niet doen.

Dat is te lezen in het blad Archives of Internal Medicine. De conclusie van de onderzoekers staat haaks op de volkswijsheid dat chocolade dik maakt.

Onderzoek

De onderzoekers baseren hun conclusie op een onderzoek onder 1000 volwassen mannen en vrouwen. Ze achterhaalden het gewicht en de lengte van de proefpersonen en keken naar het (eet)gedrag. Natuurlijk kwam ook de chocoladeconsumptie aan bod.

Resultaten
De mensen die regelmatig chocolade aten, bleken een lager BMI (Body Mass Index) te hebben dan mensen die dat niet deden. Het verschil tussen mensen die wel en mensen die niet regelmatig chocolade aten, was klein, maar significant. En dat terwijl de mensen die chocolade aten zelden minder en vaak zelfs meer calorieën nuttigden dan mensen die geen chocolade aten. De onderzoekers onderzochten de proefpersonen grondig en sloten uit dat ander gedrag (bijvoorbeeld: vaker naar de sportschool) het lagere BMI kon verklaren.

Hoe?
Maar hoe kan chocolade dit effect op ons lichaam hebben? Want hoe we het ook wenden of keren: in chocolade zitten calorieën. Toch denken de onderzoekers dat regelmatig een kleine hoeveelheid chocolade eten ons slank maakt, omdat het geen extra calorieën met zich meebrengt. Chocolade doet onze stofwisseling namelijk goed en zorgt er zo voor dat we per calorie minder vet opslaan. Dus de calorieën die we met chocolade naar binnen werken, worden als het ware direct gecompenseerd door het goede effect dat chocolade op de stofwisseling heeft.

Het onderzoek suggereert dat niet alleen calorieën, maar ook de samenstelling van voedsel bepaalt welk effect eten op ons gewicht heeft. En – voor chocoholics misschien nog wel belangrijker – de studie bewijst dat zo af en toe een stukje chocolade helemaal geen kwaad kan.

Gelukkige mensen leven langer

Als cardiologen op hun recepten schreven ‘blijf vrolijk’, dan zouden hartpatiënten die de voorschriften opvolgden langer leven. Dat blijkt uit een Amerikaans onderzoek, dat laat zien dat emoties de hartfunctie beïnvloeden.

Het onderzoek onder 866 hartpatiënten laat zien dat gelukkige volwassenen met een hartprobleem een 20% grotere kans hebben om 11 jaar langer te leven dan anderen met hartprobleem die somberder gestemd zijn.

Het blijkt niet nodig om continu gelukkig te zijnom levensverlening te bewerkstelligen. Vermijding van emotionele dieptepunten zou genoeg zijn voor een gezond, langer leven.

Er is niks mysterieus als het gaat over de relatie tussen emotie en het hart. Gelukkige personen lopen minder kans op verhoging van stresshormoon, zoals cortison. In het bloed zorgen stresshormonen voor verkleving van bloedplaatjes, verdikking van het bloed.

Oh what a world...

Let's play some happy music...! Hier is Rufus Wainwright...

Still I think I'm doin' fine

Wouldn't it be a lovely headline

Life is

Beautiful on a New York Times

Eén op de tien werknemers soms somber en depressief

Een op de tien werknemers is per jaar minstens twee weken achter elkaar somber of depressief. Dat bleek maandag uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) over 2002. Nog meer mensen zijn elk jaar minimaal twee aaneengesloten weken angstig of bezorgd, namelijk een op de acht werkenden.

Stress is een belangrijke oorzaak van de problemen. ,,Naarmate de werkdruk hoger is, zijn er meer mensen somber en depressief. Ook nemen deze klachten toe, naarmate er sprake is van minder ontplooiingsmogelijkheden of een slechte sfeer op het werk”, aldus het CBS op basis van het onderzoek onder 4500 mensen. ,,Ook angst en bezorgdheid gaan gepaard met stress op het werk.”

Depressie en angst zijn misschien een en dezelfde stoornis, denken wetenschappers. Sinds september vorig jaar loopt er in Nederland een grootscheeps onderzoek naar depressies waarin dit wordt bekeken.

Evenals bij werkenden wordt geschat dat van alle Nederlanders ongeveer tien procent aan een depressie lijdt. Behalve geestelijke problemen leiden stress, een slechte werksfeer en ontevredenheid over de beloning tot lichamelijke klachten bij mensen met een baan. Ruim zeven van de tien werkenden hebben elk jaar twee weken lang last van zogeheten malaiseklachten (hoofdpijn, vermoeidheid, slapeloosheid, rugpijn, spier- en gewrichtspijn). Ondanks de geestelijke en lichamelijke problemen vinden mensen die onder hoge druk werken, niet dat zij minder gezond zijn. ,,Dat is opvallend. Mensen onder hoge werkdruk zeggen toch dat zij een even goede gezondheid hebben als mensen met weinig stress”, zegt onderzoeker C. Hupkens van het CBS. 


Mensen die regelmatig lijden aan bovengenoemde klachten doen er verstandig aan in therapie of coaching dit aan te pakken. De innerlijke automatismen en mechanismen die achter deze klacht liggen, dat wil zeggen de onbewuste manier waarop je met je gevoelens omgaat, zijn met bijvoorbeeld hypnotherapie gemakkelijk te veranderen. Je leert op deze manier om meer grip te krijgen op je gevoelens en daardoor in positieve zin meer uit jezelf te halen.

Waarom is lezen belangrijk?

Ik ken niemand die daar zo mooi en kernachtig over schrijft als Marcel Proust. Hier een mooi citaat uit 'Op Zoek Naar De Verloren Tijd' ( À la recherche du temps perdu).

Maar alle gevoelens die het lief en leed van een echte persoon in ons oproepen, doen zich alleen maar voor via een voorstelling van dat lief en leed; het vernuft van de eerste romanschrijver bestond erin te begrijpen dat, aangezien in het organisme van onze emoties de voorstelling het enige essentiële element is, de vereenvoudiging die het zijn zou om doodgewoon af te zien van echte personen, een decisieve verbetering zou betekenen. 

Een echte mens, hoe diep wij ook met hem meeleven, wordt voor een groot deel met onze zintuigen waargenomen, dat wil zeggen, blijft ondoorzichtig voor ons, laat ons een dood gewicht zien dat onze gevoeligheid niet kan tillen. Als hem een ongeluk overkomt kan het ons alleen raken wat betreft een klein deel van het totale beeld dat wij van hem hebben, sterker, het is maar een deel van het totale beeld dat hij van zichzelf heeft waarin het hemzelf kan raken. De vondst van de romanschrijver was dat hij op het idee kwam die voor het gemoed ondoorgrondelijke delen te vervangen door een evenredige hoeveelheid niet-werkelijke delen, namelijk zulke die ons gemoed zich eigen kan maken. Wat doet het er dan toe dat de handelingen, de emoties van dat nieuwe slag wezens ons als echt voorkomen, aangezien wij ze tot de onze hebben gemaakt, aangezien het ons binnenste is waar ze zich voordoen, waar ze, terwijl we koortachtig de bladzijden van het boek omslaan, de snelheid van onze ademhaling en de intensiteit van de blik in onze ogen bepalen. En als de romancier ons eenmaal in die toestand heeft gebracht waarin, zoals bij alle louter innerlijke toestanden, iedere emotie tien keer ze groot wordt en zijn boek ons zal aangrijpen op de manier van een droom, maar van een droom die helderder is dat die wij slapend hebben en die ons langer bijblijft, dan maakt hij bij ons in een uur alle denkbare geluk en ongeluk los waar wij in het leven zelf jaren voor nodig zouden hebben om er iets van te leren kennen, en waarvan de meeste intense vormen ons nooit zouden zijn geopenbaard doordat de trage gang waarmee ze zich voordoen ze aan onze waarneming onttrekt (zo veranderd in het leven ons hart, en dat is allerpijnlijkst; maar wij kennen die pijn alleen in onze lectuur, in onze verbeelding: in de werkelijkheid verandert het hart, zoals bij sommige natuurverschijnselen gebeurt, zo langzaam dat, al kunnen wij elk van die verschillende toestanden successievelijk vaststellen, ons daarentegen de gewaarwording zelf van de verandering bespaard blijft).

Je probeert in de dingen, hierdoor waardevol geworden, de afspiegeling die je ziel erop heeft geprojecteerd terug te vinden en bent teleurgesteld als je constateert dat ze in hun natuurlijke bestaan verstoken lijken van de bekoring die ze in je hoofd dankten aan het samengaan met bepaalde ideeën; soms zet je alle krachten van die ziel om in behendigheid, in schittering, om invloed uit te oefenen op wezens van wie wij heel goed beseffen dat zij buiten ons staan en dat wij nooit nader tot hen zullen komen.

Popcorn als gezonde snack

Popcorn bevat nog meer antioxidanten dan fruit en groenten. En is daarom door onderzoekers uitgeroepen tot gezondste snack.

De wetenschappers presenteerden hun resultaten afgelopen week tijdens een bijeenkomst van de American Chemical Society.

Polyfenolen
Popcorn blijkt heel wat polyfenolen te bevatten. Deze stofjes werken ontstekingsremmend en pakken vrije radicalen – stoffen die aanleiding kunnen geven tot tal van ziekten – aan. Deze polyfenolen komen in grotere concentraties in popcorn voor. In een portie popcorn zit gemiddeld zo’n 300 milligram polyfenolen. In een portie fruit zit gemiddeld 160 gram polyfenolen.

Vezels
Maar dat is niet het enige wat de onderzoekers hebben ontdekt. Het omhulsel van popcorn (u weet wel: die harde dunne stukjes die zo lekker tussen uw tanden blijven hangen) blijkt de hoogste concentratie polyfenolen en vezels te bevatten.

Gezonde snack
“Popcorn kan wel eens de perfecte snack zijn,” stelt onderzoeker Joe Vinson. “Het is de enige snack die voor 100 procent uit onverwerkte hele granen bestaat. Alle andere granen worden verwerkt en vermengd met ander ingrediënten en hoewel ze ‘hele granen’ genoemd worden, betekent het dat slechts 51 procent ervan hele granen zijn. Eén portie popcorn bevat meer dan 70 procent van de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid hele granen.” Volgens Vinson is popcorn dan ook de ultieme manier om ervoor te zorgen dat we dagelijks genoeg hele granen binnen krijgen.

Bereiding
Dat wil echter niet zeggen dat u voortaan in de bioscoop met een gerust hart popcorn kunt bestellen. Popcorn is namelijk enkel gezond als het op de juiste manier bereid wordt. Zo is het belangrijk dat de popcorn met olie en niet met boter gemaakt wordt. En popcorn die u in de magnetron maakt, bevat weer twee keer zoveel calorieën als popcorn die u gewoon in een pan poft.

Maar hoe gezond u de popcorn ook maakt, natuurlijk geldt ook hier: met mate. Zo is het bijvoorbeeld niet de bedoeling dat u groente en fruit voortaan links laat liggen en door de popcorn vervangt. Deze bevatten namelijk weer andere stoffen die niet in popcorn zitten, maar die u wel nodig heeft.

Think Winter all Summer...

Hier een eenvoudige wijze les van Jim Rohn.

5 december 2009 overleed Jim Rohn. Ik vond deze mooie 'Tribute-video'.

Je kunt de wind niet bepalen...

maar hoe de zeilen staan

heb je zelf in de hand!

Je vliegangst de baas, je vrijheid terug.

In mijn praktijk, KLIK HIER, behandel ik regelmatig mensen met vliegangst. Vaak weten deze mensen wel dat ze zich niet bang hoeven te voelen, dat vliegen veilig is etcetera, maar toch voelt het angstig. In veel gevallen is er een verband met clautrofobie of met een sterke controlebehoefte. Aangezien het hier in de meeste gevallen een irrationele en hardnekkige angst betreft is hypnotherapie bij uitstek een goede behandelmethode. Met behulp van hypnotherapeutische technieken werken we namelijk direct aan het automatisme van de angst en aan het gevoel. Het gaat er níet om dat je ‘begrijpt’, het gaat er om dat je je beter ‘voelt’. Bij een serieuze vliegangst kun je het beste in therapie gaan om dat aan te pakken. Het gaat namelijk niet vanzelf over en je beperkt je leven door niet te durven vliegen. 

Toch zijn er een aantal simpele tips waar mensen met een klein beetje vliegangst, of spanning al baat bij kunnen hebben. Ik zet ze hier even op een rijtje. 

• Als je gaat vliegen, ga dan van tevoren geen rampenfilms met neerstortende vliegtuigen kijken. Ga geen gesprekken aan met 'deskundigen' die precies weten wat er allemaal fout kan gaan. Dat voorkomt al dat je fantasie geen loopje met je gaat nemen. Wees er niet te lang van te voren mee bezig. Dwalen je gedachten af naar het vliegen, ga dan bewust aan iets anders denken, bijvoorbeeld de fijne vakantie die je te wachten staat.
   
• Bouw versterkende overtuigingen op. Bijvoorbeeld dat vliegen de veiligste manier van reizen is. Dat de kwaliteitscontroles extreem streng zijn. Dat ze altijd genoeg brandstof meenemen. Dat als de piloot meegaat, het écht wel veilig is. Dit zorgt al voor een veiliger gevoel. Sta even stil bij hoe het voelt als je deze gedachten door je hoofd laat gaat. Leer bij jezelf een gevoel op te roepen in combinatie met deze gedachten.
   
• Bereid je goed voor. Zorg dat je reispapieren in orde zijn. Is je paspoort en rijbewijs nog geldig. Zoek informatie over je bestemming; leuke dingen om te bekijken, reisverslagen van mensen die er al geweest zijn. Vertrek op tijd van huis, zodat je daar al geen stress van krijgt. Zorg dat je ontspannen op reis kunt (ook door het de dagen vóór vertrek rustig aan te doen). Zorg ook dat je goed uitgerust bent.
   
• Neem iets rustgevends mee. Dat kan een soort talisman zijn of een pilletje om rustig te worden of om te slapen. Meestal is het al voldoende om zoiets bij te hebben en hoef je het niet eens te gebruiken. Denk ook aan prettige muziek die je in een juiste stemming brengt of die je een gevoel van rust geeft.
   
• Regel alles voor als er iets fout mocht gaan. Zorg voor een reisverzekering, laat familie weten waar je bent. Neem pilletjes mee voor reisziekte, diarree, misselijkheid. Zorg dat je het gevoel hebt dat je op alles voorbereid bent.
   
• Controleer of je vliegangst gedachten eigenlijk wel kloppen: Vraag aan jezelf of jouw vliegangst wel reëel is? Wat kan er nou eigenlijk gebeuren?
   
• Laat je vliegangst gewoon toe: Op het moment dat je je vliegangst toelaat, wordt het vanzelf minder. Als je vliegangst wegdrukt, wordt het alleen maar erger. Je hoeft jezelf niet als eis te stellen dat je volkomen ontspannen moet vliegen, je kunt je spanning (binnen bepaalde grenzen) ook accepteren.
   
• Blijf rustig doorademen: Bij vliegangst stokt je adem; als je weer gaat ademen gaat de energie weer stromen en kom je tot rust. Zorg er dus voor dat je je voeten op de grond hebt en stel je voor dat je door je navel ademt, zodat die adem naar je keel gaat en daarna weer terug omlaag zakt naar je navel.
   
• Ontspan je spieren: Bij vliegangst verkrampen je spieren. Gewoon even op de spanning in je spieren concentreren en dan fysiek loslaten. Ontspan ook je nek, je schouders en je kaken.
   
• Denk aan versterkende dingen: Denk aan dingen, situaties en mensen waar je heel gelukkig en blij van wordt: Door je gedachten te verzetten roep je vanzelf een prettig gevoel op.
   
• Stel de juiste vraag: Een perfecte vraag die je constant kunt herhalen is: ‘Hoe is het nu ik me helemaal veilig voel?' Geen antwoord geven; alleen de vraag stellen en verder niets verwachten.
   
• Stel oplossingsgerichte vragen: Bijvoorbeeld: ‘Hoe zal ik me morgenvroeg voelen als alles goed is gegaan?’ of ‘Wat kan ik nu doen om me in deze situatie helemaal (of nog meer) ontspannen te voelen?’
   

Als je merkt dat je vliegangst of de spanning rondom het reizen een te grote belemmering blijft vormen, neem dan even contact op. Vlieg-, reis-, verkeerangst e.d. is in therapie goed te behandelen. Je krijgt zo je vrijheid terug en kunt meer genieten van de dingen die je doet.

VOORJAAR

VOORJAAR

Het licht vlaagt over ‘t land in stoten,

wekkend het kort en straf geflonker

der blauwe wind-gefronsde sloten;

het gras gloeit op, dooft uit, is donker.

Twee lammren naast een stijf grauw schaap

staan wit, bedrukt van jeugd in ‘t gras...

Ik had vergeten hoe het was

en dat de lente niet stil bloeien,

zacht dromen is, maar hevig groeien,

schoon en hartstochtelijk beginnen,

opspringen uit een diepe slaap,

wegdansen zonder te bezinnen.

M. Vasalis

Nog even over wijn...

Hoe maak ik ruzie?

Maak ruzie over één onderwerp tegelijk

Veel ruzies gaan in eerste instantie over onbenullige of kleine dingen. Helaas is de verleiding groot om dan meteen alle opgekropte frustraties en irritaties maar even mee te nemen, waardoor dat kleine meningsverschil uitgroeit tot een uren durende strijd.

Weersta die verleiding en beperk je tot één onderwerp. Dat maakt jullie ruzie overzichtelijker en daardoor wordt het ook gemakkelijker om samen tot een oplossing te komen.

Natuurlijk is het sowieso beter om je gevoelens niet al te lang op te kroppen. Als iets je dwarszit, probeer het dan altijd direct aan te kaarten en uit te praten, dat voorkomt nare scènes in de toekomst!

Speel het eerlijk

Huilbuien, dreigementen dat je weg zult gaan of roepen dat jullie maar beter uit elkaar kunnen gaan zijn allemaal vormen van emotionele chantage.

Hoe emotioneel een ruzie ook is, chantage is nooit een goede oplossing. Het is een manier om je zin te krijgen door je partner bang of bezorgd te maken. Eerlijk is anders!

Vergiet dus alleen tranen als je echt verdriet of pijn voelt, niet van woede. Zeg ook alleen dingen waarvan je zeker weet dat je ze meent. En besef dat wanneer je harde uitspraken doet de afstand tussen jullie alleen maar groter wordt!

Laat je partner in zijn/haar waarde

In het vuur van de strijd kan het voorkomen dat je er iets uitgooit dat de ander kwetst, alleen maar omdat je op dat moment een "overwinning" wilt behalen. Je wilt dat hij of zij zich rot voelt, en dus neem je je toevlucht tot een vernederende, kwetsende uitspraak die niet of nauwelijks met jullie ruzie te maken heeft.

Hier kan het oude trucje om eerst even tot tien te tellen goed van pas komen. Want realiseer je wel dat zodra jij een kwetsende uitspraak doet, je die niet meer ongedaan kunt maken. Je loopt dan de kans dat je partner zich zo gekwetst voelt dat je heel wat moet doen om dat weer goed te maken, als het al goed komt.

Blijf communiceren

De gouden regel bij het ruzie maken. Ruzie kan namelijk heel gezond zijn voor je relatie en het kan jullie dichter bij elkaar brengen. Maar dan moet je wel begrip voor elkaars standpunten kunnen opbrengen. Dat kan alleen als je met elkaar communiceert.

Communiceren houdt in dat je duidelijk zegt wat je denkt, voelt en wilt. Maar communicatie is tweerichtingsverkeer, dus laat de ander ook de ruimte om te zeggen wat hij of zij op het hart heeft. En het belangrijkste: luister naar elkaar. Niet alleen de inhoud is daarbij belangrijk, luister ook "tussen de regels door". Dan pas kom je echt te weten wat hij of zij wil zeggen.

Kijk dus naar lichaamstaal, luister naar de toon waarop je partner iets zegt en de manier waarop hij of zij je aankijkt (of juist niet). Laat ook merken dat je luistert, en vraag om opheldering als iets niet duidelijk is. Uiteraard let je ook bij alles wat jij zegt op dat het overkomt zoals je bedoelt!

Schreeuwen en met de deuren slaan is ook een vorm van communicatie, maar geen erg constructieve. Probeer dus ook allebei om rustig en duidelijk te praten en breek de ruzie niet halverwege af door gefrustreerd weg te lopen. Dan geef je namelijk niet het signaal dat je samen een oplossing wilt zoeken, terwijl dat nu juist wel de boodschap is die je wilt overbrengen!

Accepteer elkaar zoals jullie zijn

Houd in je achterhoofd dat niemand perfect is. Van jezelf weet je dat waarschijnlijk wel, dus waarom zou je partner dan niet zijn of haar foutjes en onhebbelijkheden mogen hebben?

Elkaar proberen te veranderen werkt averechts in een relatie en het heeft dan ook geen zin om ruzie te maken over dingen waarvan je weet dat ze bij je partner horen. Probeer die dingen dus te accepteren en van je af te laten glijden.

Zijn er dingen die je echt onoverkomelijk vindt of waar je ongelukkig van wordt, dan kun je beter je relatie heroverwegen. Overwint je liefde dan toch je twijfels, dan weet je bij toekomstige ruzies in elk geval dat je er bewust voor gekozen hebt om van je partner te houden zoals hij of zij is.

Redeneer vanuit jezelf

Hoe geïrriteerd je ook bent door iets wat de ander gedaan of gezegd heeft, verlies je niet in het maken van verwijten en het uiten van beschuldigingen. De kans is dan groot dat je partner niet begrijpt wat je bedoelt, of alleen maar sterker op zijn of haar standpunt blijft staan. Terwijl je wilt bereiken dat hij of zij jouw standpunt begrijpt en daar in het vervolg rekening mee houdt.

Een voorbeeld: je partner vergeet constant dingen die voor jou belangrijk zijn. Als hij of zij voor de zoveelste keer te laat komt voor een afspraak omdat hij of zij over moest werken, roep dan niet: "Jij komt altijd te laat!" Je partner zal zich dan gaan verdedigen door voorbeelden te noemen van de keren dat hij of zij wel op tijd was (of de keren dat juist jij te laat was), waarop jij dan weer reageert met tegenvoorbeelden.

Een constructievere manier om dit meningsverschil te overbruggen is door te zeggen: "Deze afspraken zijn voor mij erg belangrijk en ik krijg nu het gevoel dat jij je werk belangrijker vindt."

Zo is het voor jullie allebei veel makkelijker om begrip voor elkaar op te brengen. En daardoor wordt het weer gemakkelijker om van beide kanten wat water bij de wijn te doen. In dit voorbeeld kunnen jullie bijvoorbeeld afspreken dat jij van tevoren aangeeft dat iets heel belangrijk voor je is, dat jullie er beiden alles aan zullen doen om op tijd te komen en even te bellen als dat echt niet lukt.

Kies een geschikte plek

Waarom vinden vredesonderhandelingen meestal plaats op neutraal terrein? En waarom werd er voor een duel tussen twee ridders of cowboys vroeger altijd van tevoren een plaats en een tijd gekozen? Simpel: om de emoties onder controle te houden.

Aan elke plek in jullie huis zijn gevoelens en emoties verbonden, maar het ene vertrek leent zich beter voor een ruzie dan het andere. De slaapkamer is geen geschikte plek voor discussies en meningsverschillen, omdat het ook de plek is waar jullie intiem met elkaar zijn.

Echt neutraal terrein is in je eigen huis natuurlijk moeilijk te vinden, maar kies in elk geval een kamer waar jullie ongestoord kunnen praten. Ga dus naar de woonkamer of de keuken, ook al begint de ruzie ergens anders.

Maar kies niet elke keer dezelfde plek om te ruziën, want op den duur ga je dat dan als jullie "ruzieplek" zien, en dat is uiteraard niet bevorderlijk voor de sfeer in dat deel van je huis!

Houd ruzies privé

Ruzies zijn iets tussen je partner en jou. Dat betekent dus in het verlengde van de vorige stap dat niet de hele buurt ervan hoeft mee te genieten. Maar als je rustig en duidelijk communiceert en de ruzie vanuit de tuin naar de woonkamer verplaatst, zou dat geen probleem moeten zijn.

Maar het betekent ook dat je niet je voltallige familie en vriendenkring erbij hoeft te betrekken. Hebben jullie ruzie of ruzie gehad, ook al is het nog zo lang geleden, houd dat dan voor jezelf.

Ga dus niet je moeder of beste vriend om hun mening vragen, daar hebben jullie allebei niets aan omdat alleen jullie zelf het probleem kunnen oplossen. Je partner kan bovendien het idee krijgen dat "iedereen tegen hem/haar is". Bij ruzies die alweer bijgelegd zijn, heeft het ook geen zin om de discussiepunten weer op te rakelen. Wat geweest is, is tenslotte geweest!

Maak het goed!

Ruzie is af en toe noodzakelijk om de lucht te klaren en dichter naar elkaar toe te groeien. Maar als alles eenmaal uitgepraat is, is het ook belangrijk om elkaar te laten zien dat het ook echt goed zit tussen jullie. Geef een positief vervolg aan jullie strijd, zodat jullie allebei de volgende keer weten dat het heus wel weer goed komt.

Goedmaken kan op allerlei manieren: ga lekker uit eten, koop een kleinigheidje voor elkaar, kijk samen naar een goede film, doe aan goedmaak-seks of onderneem samen iets anders wat jullie allebei leuk vinden. Kortom: laat elkaar merken dat jullie liefde voor elkaar heeft overwonnen!

Do’s

• Proberen rustig te blijven
• Compromissen sluiten
• Naar elkaar luisteren
• Signalen blijven geven dat je nog steeds van de ander houdt

Don'ts

• De ruzie halverwege afbreken
• Naar bed of de deur uit gaan terwijl jullie het nog niet bijgelegd hebben

Rode wijn remt kanker

Er blijven goede berichten komen over rode wijn. Het blijkt nu ook een natuurlijk ingrediënt te bevatten dat kanker remt. Eén glas per dag kan kanker voorkomen, stellen onderzoekers. Het molecuul is al langere tijd geleden geïdentificeerd. Het gaat over resveratrol, dat in het lichaam wordt omgezet tot stof met antikanker-werking. Professor Potter van de Montfort Universiteit spreekt over een doorbraak.

Film aanrader

Deze week zag ik in de bioscoop de film ‘The Iron Lady’. Ik kan me vinden in de onderstaande kritiek uit The Guardian, maar desondanks vond ik het toch een mooie, ontroerende film... 

Nothing is examined or analysed, little is illuminated in any revealing way, and because everything is seen from her distorted perspective there is no countervailing moral, political, historical force or argument. But what we do have is a study of the process of ageing, fading powers, doubt, disappointment and loss that will come to most of us if we stay the course, and a stunning performance from Meryl Streep to set alongside her Isak Dinesen and Julia Child. Breathtaking in its detail and nuance, its subtle gestures and inflections, this multifaceted jewel of a portrait is altogether grander than the commonplace setting of the film.

Gevecht verstoort het geheugen

Iemand die 60 seconden lang in een levensbedreigende situatie flink in beweging is, kan zich hier later niet veel van herinneren.

Dat blijkt uit een nieuw onderzoek onder politieagenten. De onderzoekers, onder leiding van Dr. Lorraine Hope van de University of Portsmouth, kwamen tot de conclusie dat politiemannen, slachtoffers en getuigen die fysieke inspanningen leverden tijdens een misdaad, aan geheugenverlies lijden. Ook blijkt dat zij zich niet bewust zijn van hun omgeving en moeite hebben om deze te herkennen.

Onderzoek
Het team riep 52 agenten op, hiervan waren er 42 man en tien vrouw. De proefpersonen hadden gemiddeld acht jaar ervaring. Allen waren fit en gezond en deden regelmatig aan lichaamsbeweging. Tijdens het onderzoek moesten de agenten twee oefeningen doen. Eerst kregen zij wat achtergrondinformatie over een recente vlaag van gewapende overvallen in de stad. Bij de eerste oefening moest de helft van de politieagenten een 136 kilogram zware hangende waterzak aanvallen. De andere agenten moesten het schouwspel observeren. De agenten vielen de zak aan met hun eigen aanvalstechnieken: klappen, schoppen en stoten met de hand, elleboog en knie. Een trainer moedigde de agenten aan tijdens de aanval, zij gingen door totdat zij niet meer genoeg kracht hadden om nog langer door te gaan. Bij de tweede oefening moesten de agenten naar een caravan lopen die mogelijk door een bekende crimineel was bezet. Bij binnenkomst vonden de agenten verschillende wapens, zoals een buks, een revolver, een jachtgeweer en een groot keukenmes. Plots kwam de crimineel schreeuwend uit een andere kamer en vertelde de agent dat hij van zijn grond moest verdwijnen. De crimineel was niet gewapend, maar had wel makkelijk naar de wapens in de kamer kunnen grijpen. Ook deze taak werd door andere agenten geobserveerd.


Resulaten
De agenten die tijdens de eerste oefening met de waterzak hadden gewerkt, herinnerden zich minder en maakten veel fouten in het terugroepen van de gebeurtenis in de caravan. Dit in tegenstelling tot de groep van observeerders. Ook konden agenten uit de eerstgenoemde groep zich de informatie die van te voren werd verteld, niet goed herinneren. De agenten die de caravan binnengingen, konden zich nauwelijks details van de crimineel herinneren. Terwijl 90 procent van de observeerders daarentegen, minstens één kenmerk van de man kon noemen. Alle agenten, ook degenen die observeerden, hadden de verdachte gezien, maar de agenten die de waterzak niet hadden aangevallen, konden een betere beschrijving van hem geven. Ook waren zij beter in staat om de crimineel in een rij mensen te identificeren. Wel slaagden beide groepen erin om bedreigende prikkels in de omgeving waar te nemen.


Getuigen
Van politieagenten wordt vaak verwacht dat zij zich na een misdaad alle details nog kunnen herinneren. Zo wordt ze gevraagd wie wat zei en hoeveel klappen zij ontvingen of uitdeelden. Volgens Hope legt het rechtssysteem veel nadruk op getuigenissen, “en zeker die van politieagenten”. Volgens haar moeten rechters en onderzoekers begrijpen dat een agent die er niet in slaagt om alle details te geven, niet per se niet wil meewerken of de boel bij elkaar liegt. “Het geheugen van een agent laat het voor gezien na een intens fysiek gevecht.” Dit komt volgens Hope doordat cognitieve middelen wanneer de vermoeidheid toeneemt, de neiging hebben om minder goed te werken. “De mogelijkheid om de aandacht volledig te focussen op wat er na het gevecht gebeurt, wordt geremd. Dus mogelijk wordt er geen aandacht besteed aan relevante informatie. Het geheugen bepaalt uiteindelijk waar wij aandacht aan besteden en wat wij verwerken.”

Het onderzoek laat zien dat de aangevallen agenten erin slaagden om bedreigende aspecten van de scene te herkennen. Maar hun vermogen om andere aspecten of de interacties te verwerken was aangetast. Sommige informatie wordt als een gevolg daarvan niet of slecht opgeslagen.

Vragen voor je levensplan

Hieronder wat wijze vragen om jezelf te stellen bij het bespiegelen van je leven en het verder ontwikkelen van je levensvisie, doelen en levensplan...

Vitamine C als stressverdrijver

Bijna 75% van de Nederlanders wordt eens in de twee weken geconfronteerd met stress. Bij ongeveer de helft daarvan is er sprake van een ongezond hoge dosis.

Onderzoekers brengen stress in verband met het ontstaan van acute en chronische aandoeningen. Stress (op het werk) veroorzaakt met name hart- en vaatziekten. Dat geldt vooral voor workaholics die geen afstand kunnen doen van hun werk.

Innemen van vitamine C dkan helpen. Uit onderzoeken wordt namelijk geconcludeerd dat vitamine C leidt tot afname van de stressreacties in je lichaam. Deze vitamine verlaagt namelijk de hoeveelheid cortisol in het bloed.

Cortisol is een hormoon dat in tijden van stress door de bijnieren wordt geproduceerd. Ook werd ontdekt dat in stresssituaties het lichaam meer vitamine C verbruikt dan normaal. Dit betekent dat het nemen van extra vitamine C de weerstand van het lichaam tegen stress flink kan verhogen.

Overigens kun je er beter niet voor kiezen om veel grapefruitsap te drinken. In grapefruit zit namelijk een enzym dat de afbraak van cortisol tot het minder werkende cortison vermindert. Daardoor blijft het stress-hormoon te lang in je lichaam actief.

De mens kan zelf geen vitamine C aanmaken in het lichaam, terwijl bijna alle planten en dieren dit wel kunnen. Als we op basis van lichaamsgewicht de hoeveelheid vitamine C zouden omrekenen die bijvoorbeeld een geit, een hond of een olifant in hun lichaam aanmaken, dan zou de mens zo ongeveer 3000 mg (3 gram) vitamine C nodig hebben. Het is moeilijk om 3 gram dagelijks via voeding in te nemen (in een sinaasappel bijvoorbeeld zit 50 mg vit C). Daarom wordt aanbevolen om extra vitamine C als supplement in te nemen.

In Cold Blood

Deze week las ik voor de tweede keer In Cold Blood van Truman Capote. Een boeiend, bijzonder boek over de viervoudige moord op de familie Clutter uit Kansas. Ik ga er niet veel over zeggen, alleen dat het een aanrader is. Het is een boek om ademloos in een dag uit te lezen. Hieronder volgen wat filmpjes over ‘In Cold Blood’, het bijzondere leven van Truman Capote en een trailer van de meest recente film over zijn persoon en werk: ‘Capote’ uit 1985. In de stroom van nieuwe upcoming schrijvers mag Capote (1924 - 1984), mijn inziens, toch niet vergeten worden. 'In Cold Blood' is twee keer verfilmd, maar doe jezelf een lol... en lees gewoon het boek.

Koffie kan Alzheimer genezen

AMSTERDAM – Amerikaanse wetenschappers hebben bewijzen gevonden dat koffie niet alleen Alzheimer kan voorkomen, maar tevens de ziekte kan genezen.

Wetenschappers in Florida zijn tot deze bevindingen gekomen naar aanleiding van tests op dieren, zo bericht Sky News.

Volgens onderzoeksleider Gary Arendash blijkt uit het onderzoek dat cafeïne een “levensvatbaar geneesmiddel” voor de ziekte van Alzheimer kan zijn en niet alleen goed is als preventief middel.

Patiënten met Alzheimer hebben last van samenklonteringen van abnormale proteïnen in de hersenen. Cafeïne dringt volgens Arendash gemakkelijk door tot de hersenen en beïnvloedt daar direct het ziekteproces.

Vijf kopjes

Bij proeven op muizen vertoonde vijftig procent minder van deze proteïnen. Als gevolg hiervan ontwikkelden de diertjes een beter geheugen en versnelde het denkproces.

Om hetzelfde effect bij mensen teweeg te brengen, zouden ze vijf kopjes koffie of veertien kopjes thee per dag moeten drinken, zo hebben de wetenschappers berekend.

Hypochondrie gedijt bij tv-series

Vrijwel elke zender heeft tegenwoordig een eigen medische serie. Fictie of non-fictie: mensen zijn er gek op. En dat heeft serieuze gevolgen voor hoe zij tegen hun eigen gezondheid aankijken, zo blijkt nu uit onderzoek. Mensen zijn minder tevreden met hun gezondheid en zijn veel angstiger dat ze een ernstige ziekte krijgen.

Onderzoeker Yinjiao Ye concludeert dat mensen zich door televisieseries als ER, Grey’s Anatomy,House, enzovoort bewuster worden van de gezondheidsrisico’s die ze lopen. Ook gaan mensen anders kijken naar de mate waarin zij in staat zijn om hun eigen gezondheid te beschermen. Dat komt doordat mensen door de televisieseries het idee krijgen dat ze heel gemakkelijk het slachtoffer van een serieuze ziekte kunnen worden.

Kans
Miljoenen mensen kijken wereldwijd naar de succesvolle ziekenhuisseries waarin de meest uiteenlopende vreselijke ziektes aan bod komen. De ziektes zet mensen aan het denken en ze krijgen het idee dat ze een grotere kans lopen om ook zo’n aandoening te krijgen, zo concludeert de onderzoeker.

Vrijetijdsbesteding
De onderzoeker gaat ervan uit dat mensen in het leven op zoek zijn naar een goed en tevreden gevoel en de gezondheid en een lang leven dat daarmee samenhangt. Veel televisie kijken, kan ervoor zorgen dat ze hun doel missen. Televisie is namelijk niet de beste oplossing voor mensen die op zoek zijn naar een goed gevoel. Het is beter om de vrije tijd anders te gebruiken. Bijvoorbeeld door te sporten of vrienden of familie te bezoeken, zo concludeert de wetenschapper.

Bedreigd
De meeste mensen verzamelen hun informatie over gezondheid en ziekte via de massamedia. Aan de ene kant is dat goed: ze worden zich bewust van de risico’s en herkennen ziektes wellicht ook eerder bij zichzelf. Maar aan de andere kant genieten ze wellicht minder van het leven, omdat ze zich bedreigd voelen door alle ellende die ze op televisie zien.

Uit eerder onderzoek was al gebleken dat veel televisie kijken mensen ontevreden maakt. Ze worden materialistischer en overschatten de bezittingen van anderen.