Televisie op de achtergrond schadelijk voor kinderen

Nieuw wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat het op de achtergrond aanstaan van de televisie een schadelijke invloed heeft op kinderen.

Het onderzoek werd gepubliceerd in het blad Pediatrics. De onderzoekers van de universiteit van Amsterdam waren geschokt over de grote hoeveelheid uren waarin kleine kinderen soms passief worden blootgesteld aan televisie.

Er werden 1500 huishouders onderzocht. De conclusie was dat kinderen onder de 8 jaar gemiddeld vier uur per dag worden blootgesteld aan televisie op de achtergrond. In de leeftijdscategorie 8 maanden tot 2 jaar kwam men zelfs op een gemiddelde van 6 uur per dag.

Het probleem hiervan is dat kinderen onvoldoende hun vaardigheden en concentratie kunnen oefenen, omdat de geluiden en licht van de televisie hen daar steeds in onderbreekt.

Er werd in het onderzoek aangetoond dat kinderen die in een ruimte spelen waar de televisie op de achtergrond speelt, aanzienlijk minder tijd doorbrengen met één spelletje. Ze zijn eerder geneigd om van de ene activiteit naar de andere te gaan.

Kinderarts Samuels van het Cohen Childen’s Medical Center in New York concludeert dan ook dat hoe meer de televisie op de achtergrond aanstaat, hoe groter het risico op een verhoogde afleidbaarheid bij kinderen.

Positief effect van televisiekijken

Nieuw wetenschappelijk onderzoek toont aan dat wilskracht en zelfcontrole weer te revitaliseren zijn door naar een herhaling te kijken van een favoriete televisieserie of film.

In het blad Social Psychological and Personality Science stond een onderzoek waarbij proefpersonen mentaal belast werden met activiteiten waarbij veel concentratie vereist was. Het bleek dat mensen zich sneller weer oplaadden, nadat ze hadden teruggedacht aan hun favoriete televisieserie.

Een tweede experiment toonde aan dat mensen na een zware taak aanzienlijk beter hun wilskracht en zelfcontrole terugvonden na het daadwerkelijk kijken van een herhaling van hun favoriete televisieserie, film of boek.

De onderzoeker, Jaye Derrick, beschrijft hoe een herhaling van een serie, film of boek juist die mentale rust brengt, waardoor we sneller onze wilskracht, daadkracht en zelfcontrole hervinden. Bij een herhaling van een film die we echt mooi vinden, hoeven we immers nergens over na te denken, is de spanning van de onbekende wendingen verdwenen en ligt het accent, meer dan bij gewoon televisiekijken, bij het genieten en ontspannen.

De plaatjes uit dit artikeltje zijn afkomstig van een scène uit één van mijn favoriete Nederlandse films: De Avonden (uit 1989), naar de gelijknamige legendarische roman van de grote volksschrijver Gerard Reve. De film is een prachtige weergave van de roman over het kleinburgerlijke en voor de held van dit verhaal Frits van Egters (gespeeld door Thom Hoffman) benauwende leven vlak na de oorlog. De film zit vol prachtige surrealistische scènes, Reviaanse dialogen en inter- en intrapersoonlijke spanningen. Mijns inziens heeft deze film terecht twee gouden kalveren gekregen, voor beste hoofdrolspeler en voor beste film. Het is een film waar ook Reve zelf enthousiast over was.