Intelligentie minder bepalend voor succes in wiskunde

Een wetenschappelijke langetermijnstudie van de universiteiten van München en Bielefeld, gepubliceerd in het blad Child Development, toont aan dat bekwaamheid in de wiskunde vooral ontwikkelt door motivatie en studievaardigheid en niet door intelligentie.

In de studie zijn 3220 leerlingen tussen de 9 en 16 jaar bestudeerd. Hun motivatie, studievaardigheden, intelligentie en hun wiskunde prestaties werden gemeten gedurende een periode van vijf jaar.

De conclusie luidt dat intelligentie wel belangrijk is bij de initiële ontwikkeling van de bekwaamheid tot rekenen en wiskunde, maar dat later de motivatie en studievaardigheden de belangrijkste factoren zijn met betrekking tot de groei die leerlingen doormaken in de wiskunde.

Het sleutelwoord tot succes in de wiskunde op school is dus geen ‘aanleg’ of ‘intelligentie’ maar ‘begeleiding’ en het aanleren van de juiste vaardigheden om nieuwe kennis en inzichten tot je te nemen.

Nieuw onderzoek naar Einsteins brein

Onlangs zijn nieuwe foto’s vrijgegeven van het brein van Albert Einstein. Wetenschappers schreven er een artikel over in ‘Brain, a journal of neurology’.

Einstein stierf in 1955 op 76-jarige leeftijd. Vanwege zijn bijzonder hoge intelligentie en zijn ongekende prestaties op wetenschappelijk gebied werden zijn hersenen - tegen zijn uitdrukkelijke wens in - na zijn dood verwijderd en bestudeerd. De foto’s die patholoog Harvey maakte van Einsteins hersenschors zijn echter pas in 2007 na de dood van Harvey vrijgegeven. Ze werden in 2010 gedoneerd aan het National Museum of Health and Medicine en zijn onlangs bestudeerd.

Opvallend nieuwe informatie is dat de hersenschors van Einstein bijzonder veel vouwen telt, waardoor er een groter oppervlak ontstaat wat resulteert in meer connecties tussen hersencellen en betere mentale creatieve en verwerkingsprocessen. Dat ondersteunt theorieën en technieken zoals we die in therapie gebruiken met betrekking tot breinstimulatie om neurale verbindingen te laten toenemen met als doel vergroting van de mentale capaciteiten.

Ook Einsteins partiële kwab en de prefrontale cortex zijn opmerkelijk anders gevormd.

Nader onderzoek wordt nu gedaan naar overeenkomsten met hersenen van andere briljante wetenschappers.

Dat brengt me op een idee om een aardige documentaire die ik een tijd geleden zag hier in stukjes bij te voegen. Een mooi geschiedkundig portret van Einstein, over inzichten, creativiteit, wetenschap, relativiteit, schoonheid, de atoombom en schuldgevoel.

Fructose maakt ratten dom

“Een dieet met veel fructose kan het leervermogen en het geheugen aantasten”. Tot die conclusie kwamen wetenschappers die een onderzoek deden naar fructose gebruik.

Fructose is een zoetstof die veel in ons voedsel wordt toegevoegd, bijvoorbeeld in frisdranken en sappen, maar ook in maaltijden, soepen etc. Het gaat hier niet om natuurlijke fructose, zoals dat bijvoorbeeld in fruit zit, maar om glucose-fructosestroop als zoetstof of conserveringsmiddel.

In het onderzoek werden twee groepen ratten geobeserveerd. De ene groep kreeg zes weken lang glucose-fructosestroop in hun drinkwater, de andere groep kreeg zuiver drinkwater. Daarnaast kregen ze hetzelfde voer. 

Vijf dagen voor het experiment werden de ratten getraind om door een doolhof te lopen. Opvallend was dat de ratten die fructose-stroop kregen er aanzienlijk langer over deden om hun weg door het doolhof te vinden. Uit onderzoek bleek ook dat hun hersencellen meer moeite hadden om met elkaar te communiceren. 

De onderzoekers vermoeden dat te veel fructose een negatief effect heeft op de insuline. Daardoor kan minder goed bepaald worden welke cellen suiker gebruiken en opslaan. Hierdoor missen de cellen de energie die nodig is om goed te kunnen denken.

Een waarschuwing met betrekking tot fructose gebruik is naar aanleiding van dit onderzoek op zijn plaats. Er is nog geen onderzoek gedaan naar het functioneren van de hersenen van mensen en fructose gebruik, maar het is te verwachten dat ook hier soortgelijke resultaten meetbaar zullen zijn. 

Ook kwam uit het onderzoek naar voren dat voldoende omega 3-vetzuren de schade aanzienlijk beperkt.